درباره شهر دویسبورگ | تاریخچه – تصاویر – دیدنی ها

درباره شهر دویسبورگ: شهر دویسبورگ یک غول صنعتی در آلمان بوده که هنوز هم بزرگ‌ترین تولید‌کننده تولید فولاد در آلمان است. این در حالی است که بسیاری از صنایع سنگین در این منطقه تعطیل شده‌اند. این شهر، بزرگ‌ترین بندر رودخانه‌ای در جهان محسوب شده و محل تلاقی راین و روهر است. بندر داخلی این شهر، از رود راین به سمت مرکز دویسبورگ حرکت می‌کند. این شهر در 25 سال گذشته بازسازی شده و انبارهای غلات قدیمی به موزه و هتل تبدیل شده‌اند. دویسبورگ به دلیل داشتن فرودگاه و بندر به طور هم زمان، یکی از مراکز مهم تجاری مخصوصا تجارت فولاد شناخته شده است.

تاریخچه مختصری از شهر دویسبورگ

شهر دویسبورگ در میان رومیان به قلعه دوتو (Castrum Deutionis) معروف بود. در سال 740 به عنوان مقر پادشاهان فرانک از آن یاد می‌کردند. این شهر در سال 1129 به یک شهر امپراتوری آزاد تبدیل شد تا اینکه در سال 1290 به کلوز و در سال 1614 به براندنبورگ تبدیل شد. اهمیت مدرن این شهر از افزایش صنعتی شدن پس از سال 1880 و جذب جوامع بیرونی توسط بندر آنجا، باز می‌گردد.

دویسبورگ توسط نیروهای بلژیکی در سال‌های 1921 تا 1925 اشغال شد. این شهر از قدیم یکی از بزرگ‌ترین بنادر داخلی جهان بوده که به همین جهت به یکی از مراکز اصلی آهن و فولاد اروپای غربی تبدیل شد. در سال 1975 شهرهای دورافتاده‌ای چون والسوم دوباره ضمیمه این شهر شدند و به یک شهر بزرگ تبدیل شد. در ادامه همراه ما باشید تا با دیدنی‌های این شهر آشنا شوید.

موزه لمبروک یا باغ مجسمه ها

در قسمتی از پارک امانوئل کانت، موزه لمبروک که بیشتر مختص مجسمه‌سازی است، قرار دارد. البته به دلیل اینکه در این موزه به طور عمده مجسمه‌های ساخته شده توسط هنرمند ساکن شهر دویسبورگ به نام ویلهلم لمبروک به نمایش گذاشته شده، به این نام شناخته می‌شود و برخی به این موزه، باغ مجسمه‌ها نیز می‌گویند. در این موزه علاوه بر مجسمه‌های گفته شده که در محیط باز هستند، نقاشی‌ها و طراحی‌هایی در داخل ساختمانی در محیط پارک به نمایش گذاشته شده‌اند. در باغ مجسمه‌های شهر دویسبورگ می‌توانید مجسمه‌های آلبرتو جاکومتی، جوزف بیویز، پیکاسو، آرچینکو و کریستو را مشاهده کنید.

بندر داخلی شهر دویسبورگ

هر فردی که به معماری صنعتی علاقه‌مند باشد، مایل است مدتی را در بندر داخلی شهر دویسبورگ بگذراند. این بندر تا دهه 1960 منبع حیاتی برای شهر صنعتی محسوب می‌شد. زمان انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم، بندر به عنوان «سبد نان روهر» شناخته می‌شد، به این منظور که در انبارهای غلات بزرگ این بندر، غلات ذخیره می‌شدند.

پس از جنگ، بندر رو به زوال رفت تا اینکه در دهه 90 توسط طرحی از نورمن فاستر، به یک سایت روهری تبدیل شد، به گونه‌ای که این مناطق برای ادارات، سرگرمی و مسکن طراحی شدند. امروزه پارک‌ها، موزه‌ها، رستوران‌ها و شرکت‌هایی روی آب وجود دارند که بسیاری از آنها در ساختمان‌های صنعتی آجری مانند قرار دارند.

موزه هنر معاصر Kuppersmuhle

ساختمان چشم نواز و هفت طبقه بر فراز بندر داخلی شهر دویسبورگ یکی از اصلی‌ترین جذابیت‌های این موزه معاصر می‌باشد. قدمت این سازه به سال 1908 بر می‌گردد. از این ساختمان در سال 1934 به عنوان انبار غلات با سیلوهای 42 متری دانه فولادی استفاده می‌شد. پس از اینکه سیستم انبار غلات برچیده شد در دهه 90 با ابتکار یک شهروند، ساختمان حفظ و بازسازی شد. در حال حاضر به مجموعه دائمی از قطعات هنرمندان برجسته معاصر آلمانی مانند زیگمار پولک، هوفر و آبراهام دیوید کریستین تبدیل شده است.

ببر و لاک پشت در کوه جادو

کوه جادویی یا تپه ببر و لاک پشت یک مسیر کوتاه از راین به سمت جنوب شهر دویسبورگ بوده که در واقع یک تپه 35 متری، ساخته دست بشر است. این تپه بر روی زباله‌های کارخانه‌ای ذوب روی و صدها تن آوار ساختمانی‌های صنعتی تخریب شده، ساخته شده است. ببر و لاک پشت، یک ترن هوایی روی تپه با پلکان‌های پیچ در پیچ به جای ریل بوده که توسط هایک موتر و اولریش طراحی شده است. این هنر سه بعدی تعاملی است که در سال 2010 و زمانی که منطقه روهر پایتخت فرهنگی اروپا بود، ایجاد شد. این سازه از فولاد گالوانیزه ساخته شده و می‌توان با بالا رفتن از این سازه، از مناظر اطراف لذت برد.

تپه کایزربرگ

یکی از مناظر طبیعی و زیبای شهر دویسبورگ که طبیعی بوده (برخلاف دیگر تپه‌های ساخت بشر در این شهر) تپه کایزربرگ بوده که در بالاترین منطقه در محدوده شهری قرار دارد. این تپه 75 متری تنها برجستگی طبیعی در محدوده شهر بوده و سنگ‌هایی از عصر حجر در خود پنهان دارد. یک باغ گیاه شناسی کوچک در پای تپه وجود دارد، این در حالی است که دامنه این تپه یا قله کوچک، مناظری انگلیسی مانند با بناهای تاریخی کوچک دارد. در پایین دامنه بنای یادبود کوچکی از نبرد سدان در جنگ فرانسه و پروس وجود دارد که طی آن پروس، ناپلئون سوم را اسیر کرد.

انجمن دویسبورگ

یکی از بزرگ‌ترین مراکز خرید شهری در آلمان با نام Königstraße در سال 2008 توسط انجمن در شهر دویسبورگ افتتاح شد. این انجمن و یا بهتر است بگوییم مرکز خرید به این دلیل به وجود آمد که دویسبورگ در حال از دست دادن بسیاری از مشاغل خرده فروشی بالقوه خود بود که تنها 20 کیلومتر به سمت شرق از شهر فاصله داشت. با ساخت این مرکز خرید در داخل شهر، دوباره خرده فروشی‌ها رونق گرفتند.

این مرکز خرید دارای 80 فروشگاه بوده که روزانه ده‌ها هزار خرید در این مرکز توسط اهالی منطقه و البته فراتر از مرزها یعنی هلندی‌ها انجام می‌گیرد. در این مرکز خرید چندین رستوران و کافه برای استراحت و خوردن و آشامیدن نیز وجود دارد.

دیگر دیدنی‌ های شهر دویسبورگ

شهر دویسبورگ مانند دیگر شهرهای واقع در کشور آلمان دارای دیدنی‌های بسیار دیگری نیز هست. این دیدنی‌های مهم عبارت هستند از: کمپ ابی (دارای کلیسا و چهار باغ در صومعه سرای آن با قدمتی باروکی)، مسیری با معماری صنعتی برای پیاده روی و دوچرخه سواری، موزه ارتباطات (معدن طلایی برای علاقه مندان به دنیای ارتباطات که دارای 350 نوع رادیو است).

موزه کودکان (برای آشنایی با مشاغل و طبیعت)، کلیسای سالواتور (نمونه‌ای از هنر گوتیک با منبر رنسانسی باقیمانده از سال 1664 و سنگر غسل تعمید باقیمانده از دهه 1500)، باغ وحش دویسبورگ (با 16 هکتار وسعت و تقریبا 300 گونه جانوری) و مجسمه مرد و صنعت (مجسمه مرد بزرگی با ارتفاع دو متری در لباس رنسانسی در فواره‌ای از ماسه سنگ با چهار کودک در پایین پای خود که نماد تجارت، صنعت، علم و دریانوری هستند).

سوالات متداول درباره شهر دویسبورگ

یکی از دلایل معروفیت شهر دویسبورگ آلمان چیست؟

شهر دویسبورگ یک غول صنعتی در آلمان بوده که هنوز هم بزرگ‌ترین تولید‌کننده تولید فولاد در آلمان است.

آخرین بازسازی این شهر مربوط به چندسال قبل است؟

این شهر در 25 سال گذشته بازسازی شده و انبارهای غلات قدیمی به موزه و هتل تبدیل شده‌اند.

چندتا از دیدنی های شهر دویسبورگ چه مکان هایی هستند؟

کمپ ابی (دارای کلیسا و چهار باغ در صومعه سرای آن با قدمتی باروکی)، مسیری با معماری صنعتی برای پیاده روی و دوچرخه سواری، موزه ارتباطات (معدن طلایی برای علاقه مندان به دنیای ارتباطات که دارای 350 نوع رادیو است).